Stratejik Aile Terapisi, 1967 yılında Amerika'da MRI (Mental Research Institute) bünyesinde "Kısa Süreli Terapi Merkezi"nin kurulması ve değişim odaklı, kısa süreli ve kolay öğrenilebilir yeni bir terapi modelinin geliştirilmesi için yapılan çalışmalar sonucu ortaya çıkmıştır.

Stratejik aile terapisi, aile ve evlilik sorunlarının çözümünde iletişimi baz alan, ilk ve etkili tedavi yöntemlerinden biridir.

Ailenin etkileşim biçimini değiştirmek için iç görü ve anlayış ile farkındalığı arttırmak yerine doğrudan değişimi tetikleyen stratejiler uygulanır. Aile üyeleri işbirliği yapsalar da yapmasalar da değişimi amaçlayan bir psikoterapi yöntemidir.

Doğrudan sorun çözmeye odaklı ve Sorunun çözümüne yönelik somut hedefler koymak ve bu hedeflere ulaşmada kullanılabilecek değişim stratejileri oluşturmak bu yaklaşımın temel dayanak noktasıdır

Stratejik aile terapisinde sorunların gelişimi üç yolla açıklanır:

1) Yanlış çözümler ve yaklaşımlar sorunları kronikleştirir. Bu durumda pozitif geribildirim döngüsü işler

2) Hiyerarşideki düzensizlikler.

3) Aile bireylerinden birinin diğerini gizliden koruma veya denetlemeye çalışması.

Psikoterapi sürecinde mevcut sorunu kimin, nasıl çözmeyi denediğini bulmak önemlidir. Bazen kullanılan bir çözüm sorunu daha da ağırlaştırır. Kısır döngüye neden olabilir.

Bu modelde, davranış değişim hedeflerine ulaşıldığında terapi sonlandırılır. Terapist, aileye terapinin onlar için bir başlangıç noktası olduğunu ve bunun üzerine ilişkilerini inşa etmeleri söyler.

Seans süresi genellikle 8-20 arasıdır. Çözüm odaklıdır. Pozitife yönelir. İlişkileri güçlendirir.